Ancaq bu ordu səhraya gəldikdə Zulhüleyfə adlı yerdə torpağa elə gömüləcək ki, üstdə olanlar altdakıları, altda olanlar üstdəkiləri Qiyamətə qədər görə bilməyəcəklər.(El-Kavlu’l Muhtasar Fi Alamatil Mehdiyy-il Muntazar, səh. 21)
…Şamdan başqa bir ordu da ona qarşı göndəriləcək, amma bu ordu səhrada yerə batacaq. (El-Kavlu’l Muhtasar Fi Alamet-il Mehdiyy-il Muntazar, səh. 22)
Çıxış əlamətlərindən biri də əvvəlcə qeyd edildiyi kimi, səhrada bir ordunun yerə batmasıdır. (əl-Kavlu’l Müxtəsər Fi Əlamət-el Mehdiyy-il Muntazar, səh. 37)
Aydın gecədə səhrada irəliləyən bir ordunu görən çoban: “heyf Məkkəyə, vay başlarına gələnə”- deyərkən ordunun bir anda yox olduğunu görəcək.”Sübhanallah, necə də qısa vaxtda itdilər.”-deyəcək. Aşağıya enib baxdıqda yarısı yerin altında,digər yarısı isə yerin üstündə qalmış bir yorğan görəcək, onu çıxartmağa çalışacaq, heç cür çıxarda bilməyəcək və ordunun torpağa batdığını anlayacaq …(əl-Kavlu’l Müxtəsər Fi Alamatil Mehdiyy-il Muntazar, səh. 39)